புரந்தரின் போவாடா பாடகர்

எனவே கொண்டனா கோட்டையை தனது ஆட்சிக்குள் கொண்டுவர சிவாஜி மகராஜ் விரும்பினார்

அவர் ஒரு திட்டம் தீட்டினார்

சிவாஜி மகராஜின் நண்பரான தனாஜி மலுசாரியின் மகன் ரைபாவிற்கு திருமணம் நடக்க இருந்தது.

திருமணத்திற்கு சிவாஜி மகராஜை அழைக்க தனாஜி வந்தார்.

சிவாஜி மகராஜ் மற்றும் அவரது தாய் மாசாஹிப் ஆலோசனையில் இருந்தனர்.

தனாஜி: ’மகராஜ், இந்த ஏழை வீரன் உங்களை வணங்குகிறேன். ஆனால் நீங்கள் வேறெங்கோ செல்வதாக தெரிகிறது. எங்கு பயணம் செல்கிறீர்கள்?’

மகராஜ் சொல்கிறார்: ‘தனாஜி, நாம் கொண்டனாவை கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டு வர வேண்டும். அங்கு அந்நியர்களின் ஆதிக்கம் அதிகமாக உள்ளது. இச்சமயத்தில் கொண்டனாவை கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டு வருவது அவசியம்.’

தனாஜி சொல்கிறார், ‘நான் உயிருடன் இருக்கும்போது நீங்கள் போருக்கு செல்லலாமா? இது நடக்கக் கூடாது. முதலில் நாம் கொண்டனாவை கைப்பற்றிய பிறகே என் மகன் ரைபாவிற்கு திருமணம்.’

போர் முரசு ஒலிக்கிறது,‘ஹர ஹர மகாதேவா!’

தனாஜி தனது மனைவியிடம் சொன்னார், ‘நான்’ வீரர்களுடன் போருக்கு செல்கிறேன்

அவரது மனைவி சொன்னாள், ‘மகனின் திருமணம் நெருங்கும் நேரத்தில் நீங்கள் எப்படி போருக்கு செல்வீர்கள்?’

‘முதலில் நாம் கொண்டனாவை கைப்பற்ற வேண்டும். பிறகு தான் ரைபாவின் திருமணம். நீ திருமண வேலைகளை தொடங்கு. நான் பிறகு வந்து விடுகிறேன்.’

இதை சொல்லிக்கொண்டே தனாஜி தனது வீரர்களை திரட்டி புறப்படுகிறார்.

அவரது மனைவி ஆரத்தி எடுக்கும்போது விளக்கு அணைகிறது.

அவரது மனைவி சொல்கிறார்,‘விளக்கு அணைந்துவிட்டது! இது நல்லதல்ல. கெட்ட சகுணம்.’

‘எது கெட்ட சகுணம்?’ இப்போதே உன் நெற்றியில் வைத்துள்ள குங்குமத்தை அழிக்கிறேன். என் பாதையில் குறிக்கிடும் கெட்ட சகுணத்தை நாம் பார்க்கலாம். எனக்கு எதுவும் நேராது.‘

பிறகு தனாஜியின் படை எங்கள் முன்னோர்களின் வீடு இருந்த நைக் வாடாவிற்கு வந்தது

நாட்டுப்புறப் பாடல்: நாங்கள் கொந்தாலிகள். அம்பா அம்மனின் கொந்தாலிகள். நாங்கள் கொந்தால் செய்கிறோம். வாசுதேவ் ஹரியே எங்களை பாதுகாத்திடு

வீரர்களிடம் நைக் சொன்னார், ‘கோட்கிரி எனும் கொடுஞ்சரிவுப் பாறை உள்ளது. அப்பக்கத்திலிருந்து நீங்கள் கொண்டானாவிற்கு ஏறலாம்.’

300 வீரர்களுடன் தனாஜி கோட்கிரி மலைச்சரிவை நோக்கி புறப்படுகிறார். கயிறுகள் இறுக்கமாக கட்டப்பட்டன. ஒரு வீரன் கீழே விழுகிறான். இறுதியாக அவர்கள் உடும்பின் வாலில் கயிற்றை கட்டி ஏறுகின்றனர்.

தனாஜி மலுசாரி முகலாயரின் கொட்டகைக்குள் நுழைகிறார். ஒரு ஷாமியானாவில் அவர் உறங்கிக் கொண்டிருந்தார்.

தனாஜி சொன்னார், ‘ஏய்! என்ன உறக்கம்! உன்னை பார்க்க யார் வந்திருக்கிறார் என்று பார்!‘ உனக்கு துணிவிருந்தால் எழுந்திடு!

உதய்பான் எழுந்தார், குழப்பத்துடன்.

‘ஏய் கான்’ என்றார் தனாஜி, போர் தொடங்கியது.

சண்டையின்போது தனாஜி பிடித்திருந்த கவசம் உடைகிறது. அவரது கையில் விழுந்த வெட்டை துணிக் கொண்டு அவர் கட்டிக் கொள்கிறார். அப்போதும் அவர் சண்டையிடுகிறார்

ஷெலர் மமா உதய் பானை தாக்குகிறார்

தனாஜி மலுசாரி கீழே விழுகிறார். தனது நாயகன் இரத்த வெள்ளத்தில் கிடப்பதை ஷெலர் மமா பார்த்தார்

வீரர்கள் கோட்டையை விட்டு ஓடத் தொடங்கினர்.

ஷெலர் மமா சொன்னார், ‘எங்கே ஓடுகிறீர்கள்? ஓடுவதென்றால் வளையல் அணிந்துக் கொள்ளுங்கள்! வீரனாக இறந்திடுங்கள்! நம் வீரன் ரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்தால் என்ன செய்வீர்கள்? உங்கள் மணிக்கட்டில் பலமில்லையா?‘

உதய் பானை ஷெலார் மமா கொன்றார்
உதய் பானை ஷெலார் மமா கொன்றார்
அவரது தொண்டையைக் கிழித்தார்

ஷெலர் மமா அப்போது தேநீர் அருந்துவார். அவரது பற்கள் வலுவாக அதற்கு காத்திருந்தன. தேநீர் அருந்திய பிறகும் வீரரின் பற்கள் வலுவாக இருக்கும். அவர்கள்தான் உண்மையான வீரர்கள்.

உதய் பானின் தொண்டையை கிழித்த ஷெலார் மமா அவரது இரத்தத்தை குடித்தார்.

பிறகு போர் தொடர்ந்தது.

மராத்தியர்கள் போரில் வென்றதும், தீப்பந்தம் ஏற்றினர். பழங்காலத்தில் தீப்பந்தம் ஏற்றி மன்னருக்கான சமிக்ஞையாக.பயன்பட்டது.

சிவாஜி சொன்னார், ‘நாம் கோட்டையை வென்றோம். ஆனால் சிங்கம் போன்ற என் வீரனை இழந்துவிட்டோம். அதனால் தான் கொண்டனா என்ற கோட்டையின் பெயர் சின்ஹகாட் (சிங்கக்கோட்டை) என்று மாறியது. என் கோட்டையை வென்றேன் ஆனால் என் சிங்கத்தை இழந்துவிட்டேன்.’

So, Shivaji Maharaj wanted to bring the fort of Kondana under his rule

He had come up with a plan

Shivaji Maharaj had a friend, Tanaji Malusare, whose son Raiba, was to be married.

Tanaji came to invite Shivaji Maharaj to the wedding.

Shivaji Maharaj and his mother, Maasaheb were engaged in discussion.

Tanaji: ‘Maharaj, this poor soldier bows to you.But you seem to be going somewhere. Which journey are you off to?’

Maharaj says: ‘Tanaji, we have to take Kondana under our control. There is too much foriegn dominance. It is necessary to take Kondana under our control at this time.’

Tanaji says, You will go to battle while I’m still alive? This can’t happen. First we conquer Kondana, only then my Raiba will get married.’

The battle cry rang, ‘Har Har Mahadev!’

Tanaji told his wife, ‘I’m going for battle with the soldiers’

His wife said, ‘How can you go to battle when your son’s marriage is around the corner?’

‘First we will conquer Kondana, only then Raiba will get married. You start the wedding preparations. I will come till then’.

Saying this, Tanaji gathered all his soldiers to leave.

His wife got the pooja thali. The lamp blew out.

His wife says, ‘The lamp blew out! It’s not a good time. It’s an ill omen.’

‘What ill-omen?’I’ll wipe the vermillion off your forehead right now. Let me see what ill-omen crosses my path. Nothing will happen to me.’

After that, Tanaji’s regiment came to our ancestor’s house, the Naik’s wada

Folk song: We are the gondhalis. Amba goddess’ gondhalis. We perform the gondhal. Vasudev Hari take care of us

So, Naik said to the soldiers,‘There is a cliff called Kodgiri. You can climb Kondana from that side.’

With 300 mavle, Tanaji began ascending the Kodgiri Cliff. The ropes were stretched too tight. The mavle fell down.Finally, they tied a rope to a monitor lizard’s tail and climbed up.

Tanaji Malusare entered the Mughal’s tent.The shamiyana in which he was sleeping.

Tanaji said, ‘Bah! You’re sleeping! Look who’s here to meet you! Wake up if you have the courage!

Uday Bhan woke up, disoriented.

‘Ay Khan’ said Tanaji, and their battle began.

While fighting, the shield in Tanaji’s hand shattered. He wrapped a shawl around his cut hand. He still he kept fighting

Shelar Mama struck Uday Bhan

When Tanaji Malusare fell down, Shelar Mama saw his hero lying in a pool of blood

The mavle began fleeing along the edge of the fort.

Shelar Mama said, ‘Where are you running? Wear bangles if you want to run away! Die like soldiers! So, what if our hero is lying in a pool of blood? Does your wrist have no strength?’

Shelar Mama killed Uday Bhan
Shelar Mama killed Uday Bhan
He ripped apart his throat

Shelar Mama used to drink tea at that time. But still his teeth were strong. Mavle’s teeth are strong even after drinking tea. These are the real mavle.

So, Shelar Mama slit Uday Bhan’s throat and drew his blood.

After that the battle ensued.

When the Marathas won the battle, they lit a torch. In the olden times, the torch used to be a signal to the king.

Shivaji said, ‘We won the fort. But I lost my soldier who was like a lion. That is why the name of this fort was changed from Kondana to Sinhagad (lion-fort). I won my fort but I lost my lion.’